اوّلین ثانیه

شب عید است و گفته‌اند عید از ریشه‌ی عود» اشتقاق یافته. پیدا شدنِ دغدغه‌ی بازگشت به این وب‌نوشت، مقارن با ایام مبارکی شد و مبارکیِ ایام را به فال نیک می‌گیرم و برای نوشتن حرف‌هایی که لابد باید بگویم، به‌امید خدا بازگشایی می‌کنم این عریضه را.

سعی می‌کنم از صفای وبلاگ‌نویسی بهره ببرم و در این سیاهه عرایضم را به رؤیت دوستان برسانم.

شب عید است و گفته‌اند عید از ریشه‌ی عود» اشتقاق یافته. پیدا شدنِ دغدغه‌ی بازگشت به این وب‌نوشت، مقارن با ایام مبارکی شد و مبارکیِ ایام را به فال نیک می‌گیرم و برای نوشتن حرف‌هایی که لابد باید بگویم، به‌امید خدا بازگشایی می‌کنم این عریضه را.

سعی می‌کنم از صفای وبلاگ‌نویسی بهره ببرم و در این سیاهه عرایضم را به رؤیت دوستان برسانم.

هفته‌ی پیش، هفتادویکمین سالروز تولّد استاد مجید انتظامی بود، آهنگساز نامدار سینما. مجید انتظامی جوایز متعدّدی برای موسیقیِ فیلم گرفته ازجمله چهار سیمرغ بلورین که سومی‌اش را در سال ۱۳۷۶(شانزدهمین جشنواره‌ی فیلم فجر) برده‌است، به‌خاطر فیلم ارزشمند آژانس شیشه‌ای».

شب عید است و گفته‌اند عید از ریشه‌ی عود» اشتقاق یافته. پیدا شدنِ دغدغه‌ی بازگشت به این وب‌نوشت، مقارن با ایام مبارکی شد و مبارکیِ ایام را به فال نیک می‌گیرم و برای نوشتن حرف‌هایی که لابد باید بگویم، به‌امید خدا بازگشایی می‌کنم این عریضه را.

سعی می‌کنم از صفای وبلاگ‌نویسی بهره ببرم و در این سیاهه عرایضم را به رؤیت دوستان برسانم.

فکرمی‌کنم اگر تنها سودِ علم، تواضع باشد -تواضعی که می‌گویند در پی خواهدداشت- کافی‌ست که به سراغ آن برویم؛ و اگر تنها زیانش تکبّر باشد -تکبّری که ممکن است به دنبال داشته‌باشد- کافی‌ست که رهایش کنیم.

ما که نه عالمیم نه عامل ولی کاش از جناب ناصرخسرو بپرسیم دانش‌دوستان چه کنند بار دانش» را!

فکرمی‌کنم اگر تنها سودِ علم، تواضع باشد -تواضعی که می‌گویند در پی خواهدداشت- کافی‌ست که به سراغ آن برویم؛ و اگر تنها زیانش تکبّر باشد -تکبّری که گویا به دنبال دارد- کافی‌ست که رهایش کنیم.

کاش می‌شد اهل علم از جناب ناصرخسرو بپرسند دانش‌دوستان چه کنند بار دانش» را!

السّلامُ علیکَ یا وصیَّ رسولِ ربِّ العالمینَ

با این که ولایت» را مولاست علی

غربت» یک قطره است و دریاست علی*

هرچند شعارمان تفاوت دارد

ما اهل کوفه‌ایم و تنهاست علی

*بعدالتّحریر:

مدّتی بعد از این که رباعی را این‌جا گذاشتم، یعنی محرّم امسال، بر روی یکی از تابلوهای شهر این مصراع را دیدم:

عالم همه قطره‌اند و دریاست حسین»

آشنا به نظر می‌آمد! می‌خواستم این‌جا بنویسم که لابد از آن متأثّر بوده‌ام، و هربار نشد، تا امروز که کامل آن را جست‌وجو کردم البتّه متأسّفانه نام شاعرش را نیافتم. اگر شاعر را می‌شناختید لطفاً بفرمایید. کامل آن رباعی به نقل از وب گاه

محمل»:

عالم همه قطره‌اند و دریاست حسین 
خوبان همه بنده‌اند و مولاست حسین 
ترسم که شفاعت‌کند از قاتل خویش 
از بس که کرم دارد و آقاست حسین 

نام شاعر را نمی‌دانم